1η Δεκέμβρη στην Αθήνα. Πάγωσε, επιτέλους, λίγο ο καιρός. Κάθομαι στον καναπέ του σαλονιού μου και εργάζομαι. Στον απέναντι καναπέ ο 6χρονος γιος μου. «Μπαμπά είσαι λίγο αστείος με τα γυαλιά. Κάτσε να σε βγάλω φωτογραφία…».
Κάπως έτσι ήρθε η σκέψη της ημέρας! Μια από τις αγαπημένες μου ασχολίες από τα χρόνια που ήμουν μαθητής ακόμη ήταν η ζωγραφική. Λέω ήταν, διότι πλέον δεν έχω χρόνο να αναμείξω λαδοχρώματα και να τα ρίξω πάνω σε καμβάδες! Όπως λέω και στη σύντροφό μου: Θα ήθελα να χα 3 ζωές. Να προλάβω τα πάντα! Anyway, άλλη κουβέντα αυτή…
Ο πίνακας πίσω από την πλάτη μου είναι μια παραχάραξη που επιχείρησα σε έναν αγαπημένο Ολλανδό ζωγράφο τις αρχές του 2000.Κοντεύουν 20 χρόνια από τότε, μα τα χρώματα που έριξα στον καμβά μου παραμένουν το ίδιο ζωντανά. Το ίδιο και οι ανάγλυφες γραμμές που τράβηξα σε όλα τα επίπεδα. Τι σχέση όμως έχει η διαδικασία της ζωγραφικής ενός πίνακα με τον στήσιμο ενός πλάνου προπόνησης; Στο μυαλό μου είναι πολύ κοντά!
Σκέψου: Σε παίρνω μαζί μου και σε βάζω σε ένα μεγάλο δωμάτιο. Εκεί θα βρεις ότι χρειάζεσαι!
Όλα τα βασικά χρώματα και όσες αποχρώσεις τους θελήσεις. Θα βρεις μάλιστα όλες τις ποιότητες της αγοράς. Από τα πιο φθηνά μέχρι τα πιο ακριβά, τα πλέον ποιοτικά. Μόνο που θα τα έχεις όλα χύμα…Δίχως ένδειξη για το ποιο είναι τι…
Τελάρα, καμβάδες, πινέλα διαφόρων ειδών. Σε όλα τα μεγέθη και με τρίχα α’ ποιότητας! Λινέλαια, spray σταθεροποιητικά, μολύβια….Ότι μπορείς να φανταστείς! Ότι μπορείς να μου ζητήσεις!
Και τότε θα σου πω: «Πάμε λοιπόν! Ζωγράφισε…».
Άσε με να σου πω. Χάος! Το ίδιο είναι και το programming σε ένα πρόγραμμα άσκησης! Το YouTube είναι το δωμάτιο που έχει τα πάντα. Έχεις ελεύθερη πρόσβαση! Μπες. Θα βρεις τα πάντα. Σε κάθε ποιότητα…
Ο πίνακας πίσω ολοκληρώθηκε σε διάφορα στάδια. Εξελίχθηκε από ένας λευκός καμβάς σε αυτό που βλέπεις. Μπήκαν μολύβια, υπήρξε προσχέδιο, κλίμακες, χρώματα σε στάδια. Υπήρξαν βράδια που υπομονετικά έπρεπε να περιμένω να στεγνώσει το χρώμα για να μπω ξανά…Υπήρξαν διορθώσεις, υπήρχαν μέρες στραβές που χαλιόμουν να το κοιτάω. Δεν μου άρεσε!
Κάθε φορά. Σε κάθε μου πίνακα. Ασκήσεις τεχνικών και υπομονής. Ένας πίνακας έχει ψυχή μέσα του. Και ένα πρόγραμμα άσκησης επίσης.
Γι’ αυτό δε πρέπει να σου λέει τίποτα το YouTube.
Ένα απέραντο δωμάτιο όπου, μόνος, είσαι καταδικασμένος να χαθείς. Θα τον μουτζουρώσεις τον καμβά σου! Μονάχα που στην άσκηση οι μουτζούρες μεταφράζονται με πόνο. Χρόνιο πόνο & απογοήτευση. Κι ένα τελευταίο μυστικό: Οι μεγάλοι ζωγράφοι μπορούσαν, και μπορούν, να φτιάξουν αριστουργήματα μόνο με τα βασικά χρώματα!
It’s not the quantity that matters…
Απλοποίησέ το!
