Υπάρχει μια φανταστική ιστορία που συνηθίζω να αφηγούμαι στον κόσμο που προπονώ. Μια παραβολή, θα μπορούσες και έτσι να την χαρακτηρίσεις. Πάντα την χρησιμοποιώ στο ξεκίνημα μιας συνεργασίας. Κάποιες φορές μάλιστα, δεν διστάζω να την ανασύρω από το συρτάρι με τα «εργαλεία» και να την υπενθυμίσω στον ασκούμενο μου:
«Στο κλειστό γκαράζ του σπιτιού σου, εδώ και 4 χρόνια, έχεις ξεχασμένο έναν πραγματικό θησαυρό. Ένα αυτοκίνητο που αγαπάς πολύ και με το οποίο στο παρελθόν έχεις συνδέσει ένα σωρό όμορφα ταξίδια και ιστορίες. Δεν έχει σημασία τόσο το γιατί, θες η δουλειά, θες οι υποχρεώσεις, η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία 4 χρόνια κινείσαι αποκλειστικά με ένα μικρό και ευέλικτο αυτοκινητάκι ή με το μετρό…
Δεν έχει σημασία όμως! Ξυπνάς αύριο το πρωί και αποφασίζεις να αφήσεις για λίγο στην άκρη την ρουτίνα. Θα κάνεις ένα δώρο στον εαυτό σου. Το αξίζεις στο κάτω κάτω! Μια άδεια 5 ολόκληρων ημερών από τη δουλειά και ένα όμορφο ταξίδι το οποίο από καιρό φαντασιώνεσαι.
Θα τηλεφωνήσεις τώρα αμέσως μάλιστα στην Χαρούλα και θα της το πεις: “Ετοίμασε βαλίτσα μωρό μου. Φρόντισε να έχεις εξοπλισμό και ρούχα για 5 μέρες. Φεύγουμε αύριο το πρωί για Βουδαπέστη! Οδικώς, με το αγαπημένο μας αμάξι, όπως παλιά! Φουλάρουμε το ντεπόζιτο, βάζουμε Nirvana να παίζουν δυνατά και φύγαμε για βόρεια! Σε αγαπώ μωρό μου…”.
Εάν για 1’ μονάχα επιτρέψεις να φυσήξει δυνατό αεράκι στο μυαλουδάκι σου, αφήσεις κατά μέρος την συναισθηματική σου φόρτιση και ορμή για απόδραση και σκεφτείς απόλυτα λογικά, θα αντιληφθείς ότι το πιο πιθανό σενάριο για παίξει είναι το εξής: Λίγο έξω από την Θεσσαλονίκη αναγκάζεσαι να σταματήσεις δεξιά με τα alarm να σου υπενθυμίζουν ότι βιάστηκες ή ακόμη καλύτερα αποφάσισες ανώριμα! Η οδική βοήθεια θα αναλάβει να μεταφέρει το αυτοκίνητο σου στο πιο κοντινό συνεργείο και πλην της διαχείρησης της προσωπικής σου απογοήτευσης, υπάρχει κάτι ακόμη. Με κάποιο τρόπο θα πρέπει να δώσεις εξηγήσεις και στην Χαρούλα!
Αδερφέ μου, δε θα ήθελα να βρεθώ στη θέση σου…»
Τέλος ιστορίας και…
Ανάλυση παραβολής: Θα ήταν βοηθητικό εάν στην θέση του αγαπημένου αλλά ξεχασμένου αυτοκινήτου μπορέσεις να σκεφτείς το σώμα και το φυσιολογικό σου σύστημα γενικότερα. Η Βουδαπέστη δεν είναι τίποτα άλλο από αυτό που έχασες τόσο χρόνια ή αν θες αυτό που πάντα ονειρευόσουν. Όπου «οδική βοήθεια + συνεργείο», τοποθέτησε τον ορθοπεδικό, τον παθολόγο ή και τον κολλητό σου ο οποίος τυγχάνει να είναι φυσικοθεραπευτής!
Επιμύθιο: Πριν το μεγάλο ταξίδι για το σώμα των ονείρων σου, φρόντισε σε πρώτη φάση να φροντίσεις για τις αδυναμίες και τα ελλείματα σου. Μην ξεχνάς ότι είσαι τόσο δυνατός όσο ο αδύναμος κρίκος σου!
Καλά τα λες…μα δεν καταλαβαίνω που το πας!
Για αρχή, θέλω να σου μιλήσω για το πλέον βασικό. Υποψιάζομαι ότι είσαι κιόλας έτοιμος να ρωτήσεις: πως μπορώ να ξέρω ποιοι είναι οι αδύναμοι κρίκοι οι οποίοι θα έρθουν να τοποθετήσουν νάρκες στην προπονητική διαδρομή μου;
Αυτό, εάν δεν το γνωρίζεις, είναι κάτι που οφείλει να κάνει για σένα ο γυμναστής σου. Είναι ένα από τα βασικά του καθήκοντα. Για να είμαι ακριβής, είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνει όταν ξεκινήσει μαζί σου. Επίσης είναι κάτι που ποτέ δε θα σταματήσει, περιοδικά, να κάνει! Τι είναι αυτό; Αξιολόγηση!
Ας φανταστούμε μια σκηνή: Καθόμαστε στο γραφείο! Μου λες ότι γυμνάζεσαι περιοδικά. 5-6 μήνες τον χρόνο, αν και τον τελευταίο χρόνο κατάφερες και έκανες την υπέρβαση. Αν εξαιρέσεις 15 μέρες αποχής εν μέσω Αυγούστου για διακοπές, για 13 και πλέον μήνες το πάς σερί! Για κάποια στιγμή και ενώ μου μιλάς, παρατηρώ τον λαιμό σου. Θα χρησιμοποιήσω την δική μου ορολογία, οι σκαληνοί και οι τραπεζοειδείς σου είναι τσίτα! Στρες το λένε. Δεν το αντιλαμβάνεσαι ,ίσως, πλέον τόσο πολύ. Το έχεις όμως σωματοποιήσει!
Ανασαίνεις μάλλον γρήγορα και κοφτά. Οι ώμοι σου είναι μπροστά και είσαι αρκετά κλειστή. Μου λες ότι η εργασία σου σε θέλει πολλές ώρες καθιστή μπροστά από ένα p.c (πολύ πρωτότυπο στα αλήθεια…)! Πονάει κάποιες φορές η μέση σου αλλά δεν έχεις μείνει ποτέ στο κρεββάτι. Στη χειρότερη περίπτωση αντιφλεγμονώδες χαπάκι για λίγες μέρες αλλά πάντα παρούσα στη δουλειά! Κάποιες φορές, όταν ξυπνάς, παραπονιέσαι ότι πονάει το χέρι σου. Στο ύψος του ώμου, πλάι, ίσως και προς τον βραχίονα. Αγαπάς τις έντονες κυκλικές προπονήσεις και προσδοκείς να μπούμε δυνατά το συντομότερο δυνατό!
Την ώρα της αξιολόγησης (έχουμε μπει πλέον στην αίθουσα προπόνησης) διαπιστώνουμε και οι δύο ότι κινείσαι μόνο μπροστά. Το κακό στην περίπτωση σου είναι ότι είσαι άνθρωπος και όχι περίπτερο…Είσαι κατασκευασμένη για 3D κίνηση αλλά: η σπονδυλική σου στήλη, κατά την θωρακική της μοίρα, είναι ιδιαίτερα δύσκαμπτη τόσο στην έκταση όσο και στη στροφή! Συνειδητοποιείς (και σε παρατηρώ ότι νιώθεις πραγματικά τρομαγμένη στην διαπίστωση) ότι δεν μπορείς να στρίψεις. Το κορμί σου έχει μπει στην κυριολεξία στο καλούπι της καρέκλας του γραφείου στο οποίο εργάζεσαι 8 και 10 ώρες την ημέρα. Δεν θα προχωρήσω παρακάτω! Θα μείνω λίγο ακόμη μονάχα στο άνω μέρος της σπονδυλικής σου στήλης.
Κουβέντα στην κουβέντα κατά τη διάρκεια της αξιολόγησης καταφέρνεις να θυμηθείς και κανα δυο φορές μέσα στη χρονιά που το κεφάλι σου πήγε να ξεκολλήσει από τον λαιμό. Τρομακτικοί πονοκέφαλοι. Αν και η μαγνητική που είχες κάνει ήταν ολοκάθαρη! Κανένα άξιο λόγου και ανησυχίας εύρημα!
Οι ώμοι σου είναι ιδιαίτερα σφιχτοί, προβληματική η έξω στροφή του βραχίονα και όταν σου ζητάω να το πιέσεις λίγο παραπάνω μου λες ότι νιώθεις ενόχληση!
Σου εξηγώ ότι ήσουν μάλλον πολύ τυχερή που τον τελευταίο χρόνο δεν έμεινες εκτός από τους ώμους σου! Είναι σαφώς ο αδύναμος κρίκος όσο αφορά το ανώτερο τμήμα του σκελετού σου! Για να ακριβολογήσω: όχι ο μόνος!
Σου εξηγώ, ενώ με κοιτάς με αγωνία, ότι αν θέλουμε να το πάμε ένα βήμα πιο πέρα (καθώς και εσύ επιθυμείς), είναι σημαντικό να κόψουμε λίγο ταχύτητα και να επενδύσουμε για ένα σύντομο χρονικό διάστημα σε ορισμένα σημεία. Για να προχωρήσει το άρθρο…ας εστιάσουμε κάπου.
Ας πούμε, εδώ:
O περισσότερος κόσμος, και είναι απολύτως λογικό αυτό, δεν βλέπει αυτήν την εικόνα. Δεν την αναγνωρίζει καν!
Είμαι σίγουρος όμως ότι μπορεί πολύ πιο εύκολα να κάνεις συνειρμικά την σύνδεση κοιτώντας αυτήν την φωτογραφία. Για δες:
Είμαι σίγουρος ότι οι 9 στους 10 ανθρώπους που θα δουν την δεύτερη φωτογραφία μπορούν να οραματιστούν ένα ζευγάρι καλογυμνασμένους ώμους να διαγράφονται όμορφα κάτω από ένα σχετικά στενό μπλουζάκι ή να ξεχωρίζουν μέσα σε ένα όμορφο γυναικείο φόρεμα με τιραντάκια…
Γιατί όμως είναι ιδιαίτερα σημαντική η πρώτη φωτογραφία;
Η άρθρωση του ώμου, την οποία μπορείς εύκολα να διακρίνεις, φέρει πάνω της ταυτόχρονα μια ευχή και μια κατάρα από την γέννησή της κιόλας. Δίνει στο βραχιόνιο οστό ένα πραγματικά μεγάλο εύρος ελευθερίας κινήσεων αλλά από το γεγονός αυτό το ίδιο προκύπτει και το πρόβλημα. Αστάθεια – επιρρέπεια σε φλεγμονή και σε πόνο. Στην πρώτη φωτογραφία το έμπειρο μάτι μπορεί να διακρίνει την ανατριχιαστικά στενή σχέση που χαρακτηρίζει τον υπερακάνθιο με το ακρώμιο. Μπορεί επίσης να διακρίνει τους έσω στροφείς υποπλάτιο και μείζων στρογγύλο καθώς και τους έξω στροφείς ελάσσων στρογγύλο και υπακάνθιο. Ο υπερακάνθιος είμαι σίγουρος ότι είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στους περισσότερους που διαβάζουν το άρθρο αυτή τη στιγμή. Μάλλον όχι όμως για καλό λόγο. Δε θέλω να σε κουράσω με γνώσεις ανατομίας (αυτό θα είναι αντικείμενο άλλου άρθρου, ειδικά για το στροφικό πέταλο).
Τι θέλω μονάχα να γνωρίζεις: Καταρχήν ότι οι μύες της πρώτης φωτογραφίας βρίσκονται εσωτερικά αυτών της δεύτερης. Δεν τους βλέπεις αλλά είναι εκεί. Εν τω βάθει μυική στιβάδα.
Επιπλέον, δίχως την συστηματική και ισορροπημένη προετοιμασία αλλά και συντήρηση των σταθεροποιητών μυών της πρώτης φωτογραφίας (αυτούς του περίφημου στροφικού πετάλου) είναι αδύνατη η δίχως απώλειες top ενδυνάμωση και ανάπτυξη των όμορφων δελτοειδών της δεύτερης φωτογραφίας! Δεν μπορείς να σπρώξεις ή τα τραβήξεις μεγάλα φορτία δίχως την πολύτιμη υποστήριξη των λιγότερο δημοφιλών σταθεροποιών. Και αυτό δεν αφορά μονάχα τον αρχάριο. Κάθε άλλο…Αν δεν με πιστεύεις κάνε μια εύκολη και ανώδυνη έρευνα. Αναζήτησε αύριο κιόλας τους 10 πιο δυνατούς (κατά την άποψη σου) άντρες στο γυμναστήριο. Βάλε και σαν ένα επιπλέον κρίτηριο να γυμνάζονται πάνω από μια δεκαετία! Ρώτησε και κατέγραψε πόσοι από τους 10 έχουν χρόνιο πόνο στους ώμους. Πίστεψε με, θα εκπλαγείς! Δεν σου ανέφερα καν τον ρόλο του τραπεζοειδή με την μεσαία και κάτω μοίρα του (κατά κύριο λόγο) καθώς και του πρόσθιου οδοντωτού στην υπόθεση σταθεροποίηση της ωμοπλάτης. Καμία κουβέντα επίσης για την δουλίτσα που πρέπει να γίνει όσο αφορά την κινητικότητα της Θ.Μ της σπονδυλικής στήλης της φίλης μας.
Ας αφήσουμε τα μαθήματα ανατομίας και κινησιολογίας για άλλο άρθρο και ας εστιάσουμε σε αυτό:
Αν θες να γίνεις πραγματικά δυνατός…
- Αναγνώρισε έγκαιρα τους αδύναμους κρίκους σου και φρόντισε να βρεις αρκετό χρόνο για να ασχοληθείς μαζί τους! Μην σταματάς ποτέ να το κάνεις, επιθετικά (εφόσον χρειάζεται) στην αρχή κάθε σεζόν αλλά και να συντηρείς τα κεκτημένα περιοδικά μέσα στη σεζόν!
- Ένα «βαρύ» push ή pull, ένα Squat που κόβει την ανάσα για να έχουν διάρκεια στο χρόνο και να είναι δίχως πόνο προϋποθέτουν ένα ατσάλινο υποστηρικτικό πλαίσιο. Αυτό καλείσαι να χτίσεις από την αρχή!
- Να θυμάσαι ότι σε κάθε αθλητική κίνηση υπάρχουν μυϊκές μάζες που αγωνίζονται να υπερνικήσουν μια αντίσταση, άλλες που υποχωρούν συντονισμένα (ανταγωνιστές) προκειμένου οι αγωνιστές να είναι πραγματικά αποδοτικοί αλλά και κάποιοι άλλοι «αφανείς ήρωες», εν τω βάθει μυικές μάζες οι οποίες προσδίδουν σταθεροποίηση στα αρθρικά μέρη, είναι master στην πρόληψη των τραυματισμών, συνεισφέρουν στην αρμονική και αποτελεσματική απόδοση δύναμης αλλά δεν είναι και τόσο δημοφιλείς! Βεβαιώσου ότι τους γνωρίζει ο γυμναστής σου και δουλέψτε φροντίδα και για αυτούς!
- Μια αναλυτική μυοσκελετική αξιολόγηση θα αποκαλύψει, σε ποια σημεία οφείλεις να επενδύσεις επιπλέον χρόνο και τι ακριβώς να κάνεις! Σκέψου το σώμα σου ως ένα σύστημα σχοινιών και τροχαλιών. Κάπου πρέπει να σφίξεις και να σταθεροποιήσεις, κάπου αλλού να χαλαρώσεις και να κινητοποιήσεις. Και κατόπιν να δώσεις ρεύμα συντονισμένα…switch on & switch off. Αλλά αυτό είναι άλλο κεφάλαιο!
- Αν θες να πας πραγματικά ψηλά και να προσεγγίσεις τα όρια σου είναι σημαντικό να εκπαιδευτείς στην ωριμότητα του να γνωρίζεις πότε κάνεις παύση και πότε προχωράς!
- Όλα τα παραπάνω δεν αφορούν μονάχα τον αρχάριο! Μην πέσεις στην παγίδα αυτή. Όσα περισσότερα χρόνια έχεις στον χώρο και καθώς και η ηλικία σου προχωρά, οι αρθρώσεις σου έχουν πάνω από έναν λόγο να ζητούν ακόμη καλύτερη σταθεροποίηση. Λίγο παραπάνω φροντίδα.
- Μέχρι τα βαθιά σου γεράματα, όπου σου εύχομαι ακόμη να γυμνάζεσαι, να μην ξεχνάς ποτέ την φράση: είσαι, μόνο, τόσο δυνατός όσο ο αδύναμος κρίκος σου!
Ευχές για δυνατές και ασφαλείς προπονήσεις!
